در زبان فارسی جدایی جنسی وجود ندارد .
در زبان فارسی جدایی جنسی وجود ندارد . بعنوان مثال: او ، زن و مرد میشود . برخلاف زبان های عربی و لاتین .
اگر جایی تاکید بر جنسیت باشد ، در زبان فارسی اولویت با زنهاست . بر خلاف زبان های لاتین و اروپایی .
ما میگیم زن و شوهر بجای husband and wife .
ما میگیم خواهر و برادر ، بجای brother and sister .
ما میگیم زن و مرد بجای men and women .
حتی ما میگیم زن و شوهر ، یعنی مرد در ارتباط با همسر هویت شوهر پیدا می کند . ولی هویت زن دست نمی خورد .
بجای اینکه بگیم man and wife . ما نمیگیم mankind ، میگیم بشریت .
ما هرگز در تاریخ و ادبیاتمون به جنسیت اهمیت ندادیم .
اگر جایی لازم شده ، زنان را در اولویت قرار دادیم . حتی در زبان فارسی ، زن یک واژه و مفهوم مستقل به حساب می آید . نه مثل : wo/man . زائده ای کنار مرد .
ما ، ملتی نبودیم که الان هستیم .
